فصل 11
الکتروشیمی و حسگر های شیمیایی (electrochemistry and chemical sensors)- بخش دوم
نامتحرک سازی انزیم ها در بیوسنسورهای اغازین یک شیوه به دام اندازی ساده در پشت یک غشا غربالگری وزن مولکولی پایین بود و این شیوه هنوز در برخی کابردهای تجاری بکار گرفته میشود. طرحهای بسیاری برای نامتحرک سازی انزیم ها در طراحی بیوسنسورها پیشنهاد داده شده است. انچه که بیشتر معمول است اتصال متقاطع انزیم به یک پروتیین خنثی مانند البومین سرم گاوی (bovine serum abumin) به کمک گلوتارالدهاید (glutaraldehyde) ، یا جذب ساده انزیم به سطح (adsorption) الکترود و اتصال کووالانسی انزیم ها به حامل های نامحلول مانند نایلون یا شیشه است.یک روش نامتحرک سازی دیگر شامل یک تغییر عمده در مواد الکترود است، مخلوط کردن انزیم ها با یک چسب کربنی (carbon paste) که هم بعنوان ماتریکس نامتحرک سازی انزیم و هم به عنوان سطح الکترواکتیو عمل میکند.